Αντιμετωπίζοντας τους πόνους στην πλάτη και την μέση με την μέθοδο Feldenkrais

Το Feldenkrais είναι μια μέθοδος μάθησης και αυτοβελτίωσης, κατανόησης του εαυτού μας σαν αυτόνομες οντότητες που έχουν την δυνατότητα για πρωτοφανή βελτίωση. Χρησιμοποιεί την έννοια της συνειδητοποίησης, ακούω δηλαδή τον εαυτό μου καθώς δρώ, έναν τρόπο ανατροφοδότησης καθώς λειτουργώ. Μέσα στα μαθήματα δημιουργείτε η δυνατότητα μάθησης χωρίς να παρακαμφθεί το σύστημα, προκαλώντας δηλαδή την συνειδητή θέληση. Ο Moshe είχε βρει πρόσβαση σε αυτού του είδους μάθηση που προκαλεί αναμόρφωση του εγκεφάλου και φέρνει τον άνθρωπο πιο κοντά στο να χρησιμοποιεί όλο το δυναμικό του και να είναι πιο ικανός. Τo Feldenkrais είναι μια βιωματική κινησιοπαιδαγωγική μέθοδος αυτοεξερεύνησης των κινητικών και κιναισθητικών εμπειριών. Είναι ένας καινοτόμος τρόπος για να ανακαλύψετε τις καθημερινές σας συνήθειες περιοριστικές και μη, με σκοπό να βρείτε νέους τρόπους δράσης και κίνησης. Δημιουργός της μεθόδου ήταν ο Moshe Feldenkrais, μηχανικός και φυσικός, ο οποίος οδηγήθηκε στην δημιουργία της μεθόδου μετά τον τραυματισμό των γονάτων του.

 Η προσέγγιση αυτή βασίζετε στην κατανόηση, του πως ο εγκέφαλος σχηματίζει νέα μοτίβα στάσης και κίνησης. Για να μπορέσουμε να κινηθούμε ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί κινητικά μοτίβα, κάθε κίνηση ανταποκρίνεται σε ένα από αυτά. Τα κινητικά μοτίβα σχηματίζονται από την παιδική μας ηλικία, όπου στην αρχή μέσω μιας διαδικασίας εξερεύνησης το μωρό αρχίζει να μαθαίνει πως θα χρησιμοποιήσει το σώμα του. Μέσα από την επαφή με την κοινωνία και την υπόσχεση της επιβράβευσης ή της τιμωρίας, αλλά και τα οπτικά ερεθίσματα υιοθετούμε αλλά και εξαιρούμε κάποια από αυτά. Επίσης κάποια έχουν την αιτία τους σε συναισθηματικούς παράγοντες ή πεποιθήσεις μας. Πολλές φορές τα κινητικά μοτίβα μας δημιουργούν περιορισμούς, αν και από μόνα τους δεν είναι περιοριστικά. Αυτό που δημιουργεί τον περιορισμό είναι ο περιορισμένος αριθμός μοτίβων που χρησιμοποιούμε και που έχει στην διάθεση του το νευρικό σύστημα. Το νευρικό μας σύστημα είναι πολύ “έξυπνο”, εάν φροντίσουμε να φέρουμε αυτό σε επαφή με νέα κινητικά μοτίβα (να του δώσουμε περισσότερες επιλογές) ανάλογα με το τι θέλουμε να κάνουμε την εκάστοτε στιγμή, θα διαλέξει το πιο λειτουργικό.

 Οι εκφυλιστικές και μη παθήσεις της σπονδυλικής στήλης οφείλονται στην φθορά της. Μπορεί, να προκληθούν από την υπερβολική καταπόνηση, κακή χρήση του σκελετού, νοσήματα όπως αρθρίτιδα ή και από ατυχήματα. Ένας καλά οργανωμένος σκελετός βοηθά στην πρόληψη, αποκατάσταση, αλλά και μείωση της επιβάρυνσης οποιασδήποτε από τις παραπάνω παθήσεις.

 Με την μέθοδο βοηθάμε καταρχήν το άτομο να κατανοήσει βιωματικά πως χρησιμοποιεί το σώμα του και τι είναι αυτό που το περιορίζει. Μέσα από αργές και ήπιες κινήσεις τις οποίες καλείται να τις κάνει συνειδητά (ή τις κάνει ο πρακτικός για αυτόν) εκλεπτύνει την κιναίσθηση του, αποκτά έτσι την δυνατότητα να βοηθάει τον εαυτό του και να γίνει συμμέτοχος στην αποθεραπεία του. Γίνεται επίσης μια αναδιοργάνωση του σκελετού (δημιουργώντας ή υπενθυμίζοντας κινητικά πρότυπα). Σε ένα πολύ καλά οργανωμένο σκελετό (λειτουργικό) δεν υπάρχουν περιττές μυϊκές εντάσεις, ο μυϊκός τόνος είναι εξισορροπημένος, όλα τα μέρη του σώματος αλληλεπιδρούν μεταξύ τους και έχουν την δυνατότητα να κινούνται μαζί αλλά και να διαχωρίζονται μεταξύ τους, οι δυνάμεις που ασκούνται στο σώμα περνάνε μέσα από τον σκελετό, ώστε να απαιτείτε λιγότερη μυϊκή προσπάθεια και να μην υπάρχουν τριβές. Έτσι δημιουργείτε ένας καταμερισμός έργου ώστε να μην επιβαρύνονται συνεχώς συγκεκριμένες περιοχές.

 Στην μέθοδο κοιτάζουμε τον άνθρωπο από την οπτική του νου-σώματος-συναισθήματος και την σχέση με τον πόνο. Οι άνθρωποι που πονάνε το πρώτο πράγμα που κάνουνε είναι να αντισταθμίσουν τον πόνο για να προστατεύσουν την περιοχή αυτή, δημιουργώντας έτσι νέα περιοριστικά μοτίβα. Ο φόβος του πόνου τους οδηγεί σε περαιτέρω επιβαρύνσεις και συνήθως σε άλλες περιοχές. Μέσα από τις ήπιες, συνειδητές κινήσεις, εκτελώντας αυτές ευχάριστα βρίσκει νέους τρόπους κίνησης οι οποίοι είναι πιο λειτουργικοί άρα πιο ευχάριστοι, λιγότερο ή καθόλου επίπονοι και πιο εύκολοι (τα νέα κινητικά μοτίβα δεν συνδέονται πλέον με τον πόνο). Αρχίζουν να εκπαιδεύονται δηλαδή στο να βιώσουν πάλι ευχαρίστηση και άνεση. Αυτά δίνουν μια άλλη ποιότητα στην εμπειρία της κίνησης ακόμα και στην καθημερινότητα με αποτέλεσμα να αφήνει ο άνθρωπος σιγά σιγά το φόβο του. Επανάληψη του παλιού τρόπου, στις καθημερινές κινήσεις, ασκήσεις, περιορισμένες πεποιθήσεις θα οδηγήσει πάλι στην δημιουργία της ίδιας κάκωσης. Η μέθοδος δημιουργεί τον χώρο όπου το νευρικό σύστημα θα μπορέσει να πάρει τις απαραίτητες πληροφορίες για να δημιουργήσει νέα μοτίβα κίνησης.

Οι πόνοι της μέσης κα της πλάτης είναι πολύ συχνοί σε ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων. Δημιουργούνται συνήθως από την περιορισμένη κινητικότητα ολόκληρης ή μέρους της σπονδυλικής στήλης, όπως και του θώρακα. Θα μπορούσαν να σχετίζονται με την περιορισμένη κινητικότητα στα ισχία, αλλά ίσως να έχουν σαν αιτία ασυνείδητη μυϊκή ένταση στους μύες της πλάτης (φανταστείτε να κρατάτε για πολύ ώρα μια μπάλα στα χέρια σας σφιχτά, θα οδηγήσει σε αυξημένο μυϊκό τόνο στα χέρια ίσως και πόνο, αυτό είναι κάτι που χωρίς να καταλαβαίνουμε κάνουμε συνέχεια). Ακόμη και η αλληλοσυσχέτιση όλων των παραπάνω μπορεί να δημιουργεί επιβαρύνσεις. Τα παραπάνω είναι όμως απλά εικασίες, η πραγματική αιτία κρύβεται πίσω από τα κινητικά μοτίβα του καθενός, καθώς αυτά διαφοροποιούνται από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Χρυσοβιτσινού Ευγενία
www.feldenkrais-method.gr
welcome@feldenkrais-athens.gr
6972663801